Jeśli myślisz, że wszystko jest OK, to znaczy, że nie wiesz wszystkiego.
Kiedy pytasz córki co tam, jak tam i co słychać, nie oczekujesz odpowiedzi pesymistycznie brzmiącej. A kiedy słyszysz to, co słyszysz to kolana robią Ci się miękkie a poczucie bezsilności dusi w gardle... Problemy ze zdrowiem psychicznym Młodej Małej zaczynają mnie chyba przerastać.
Kiedy się wyprowadzała (mieszka teraz wysoko w wieżowcu) przyszło mi do głowy, by z tego wysokiego piętra nie było kiedyś problemu, pt. samobójstwo. Może to i głupie, ale tak mnie naszło i poprosiłam, by obiecała mi że tak nie będzie. I właśnie mi dzisiaj powiedziała, że ta obietnicą ją trzyma. Terapeutka jej powiedziała, że dobrze, że potrafi kontrolować te emocje i myśli, ale jeśli poczuje, że przestaje to ma się kontaktować z psychiatrą.
...
O matko,Anonimko. Może powinnas porozmawiac terapeutką jak mozna wspomagać córkę.
OdpowiedzUsuńMyśli suicydalne nie przechodzą z dnia na dzień.
OdpowiedzUsuńSamobójcy prawie nigdy o tym nie rozmawiają z innymi. Jeżeli ona o tym rozmawia i przyznaje się to raczej jest to wołanie o pomoc.
Chyba już powinna się skontaktować.
OdpowiedzUsuńPodpisuje się pod Kobietą Zniewoloną, ona potrzebuje pomocy, fachowej, życzliwej, mądrej. Wiem jakie to trudne. Sami może porozmawiajcie z psychiatrą. Bardzo mocno trzyma za Was
OdpowiedzUsuńChyba czas na lekarza.
OdpowiedzUsuńTrzymaj się, dobrze, że rozmawiacie, takie rozmowy bardzo bardzo dużo znaczą! Moj M był ostatnio na szkoleniu o samobójstwach i mają nakazane pytać pacjentów czy mają takie myśli, trzeba rozmawiać jak najwięcej, a to takie nieintuicyjne, bo człowiek sobie myśli, że jak zapyta, to jeszcze wywoła. A jest dokładnie odwrotnie.
OdpowiedzUsuńAle tak sobie myślę, że Twoja córka przeżywa jeszcze rozstanie, trochę ją pozamiatało, może nawet więcej niż myślała. Dobrze, że ma terapię, wierzę, że ją to postawi na nogi.
Ale też myślę, że czas skonsultować się z psychiatrą.
Nie_ty