43 / 2020

Mimo różnych perturbacji dotarliśmy w końcu do Młodego i Panny. Umówieni byliśmy, bo już się poukładali i mogą się pochwalić jak mieszkają. Tak mówili. Mhm... Szczerze powiem trafił swój na swego. On leniwiec, ona wiecznie zmęczona 😁 Ja to miałam ochotę zapytać czy na pewno już się poukładali, bo wcale na to nie wyglądało. Nie żeby było brudno i się lepiło. Bo kurze starte, podłogi czyste. Ale ogólny chaos, brak ładu i składu. Ale jak to się mówi nie mój cyrk, nie moje małpy. Gdybym ja tam wkroczyła do akcji to tylko iskry by leciały, a tam jest wszystko tak na odczepnego, na chwilę. Wstyd mi troche, że spod moich skrzydeł wyszedł taki balaganiarz, ale to przecież już stary chłop i nic mi do tego. Może to taki rodzaj wyzwolenia, forma buntu, że u niego nie musi być porządku, bo jemu to nie przeszkadza, a poza tym no przecież sprzątali i jak sami powiedzieli już się poukladali... Dość powiedzieć, że po ponad trzech tygodniach mieszkania balkon jeszcze nie doczekał się pełnego kontaktu ze ścierą 😁 No ręce mi opadli, obie. Ale dzielnie zaciskam zęby. Mieszkanko fajne i mimo tego pseudo porządku takim poważnym problemem i generalnym minusem jest to, że to jest wynajmowane, a nie ich. 😁😁😁

Panna jakiś czas temu odgrażała się, że mimo skończonych studiów mgr z uwagi na obecne zatrudnienie podejmie studia zaoczne by móc awansować w pracy. Wiecznie narzeka na tą swoją robotę więc studia wydają się być sensowne, otwierają możliwości i ścieżkę kariery zawodowej z dobra płacą. Wyglądało sensownie. No niestety Panna zmieniła zdanie, pójdzie za rok. Moim zdaniem to kompletnie bez sensu. I uważam, że nie pójdzie. Odwlecze, odechce się jej, zajdzie w ciążę i dooopa.

Nie chce na nich narzekać, staram się mocno, ale nie mogę znaleźć żadnego pozytywu. O negatach mogłabym jeszcze dłuuugo. 

Czego ja bym oczekiwała...? Porządku w mieszkaniu, takiego ogólnego wrażenia ładu, np. sterty prasowania wyniesionego do innego pokoju, odkurzacza również, czystej kuchenki, uporządkowanego balkonu itp. I konkretnych planów i decyzji, które mają wpływ na ich przyszłość. Te studia są szansa na dobre zarobki Panny w przyszłości. Podobno jest szansa, że firma je sfinansuje, więc kompletnie nie rozumiem tej decyzji. To tylko 3 lata, ale czas leci, brzydko powiem, Panna młodsza nie będzie, planują dzieci, kredyt na mieszkanie. No i chyba oczekiwałabym może jakiegoś kontaktu z tymi rodzicami Panny.

I wiem, dobrymi chęciami piekło wybrukowane, ale qrcze nie widzą tego wszystkiego? Ślepi są? A może im nie zależy, żyją tu i teraz, tylko chwilą, bez myślenia co dalej...? A Panna pochodzi przecież ze specyficznej rodziny, gdzie rodzice bez szansy na spokojną ustabilizowaną starość, bez własnego kąta, bo w wynajmowanym mieszkaniu, z dorywcza pracą. To nie rokuje dobrze. 

Tak, wiem, to nie moje życie, nie moja sprawa, nie moje wybory. Jest mi naprawdę ciężko...