90 / 2021

Zestarzałam się chyba, a raczej na pewno. Zawsze byłam zorganizowana, a w tym roku to masakra jakaś była... . Niby dawno już doszłam do wniosku, że okna są ok i nie ma co po nich skakać tylko dla idei; że porządek w domu ma się dobrze i nie ma co mu przeszkadzać; życzenia wysłałam chyba dwa tygodnie temu, no i wydawało mi się, że jestem przygotowana. Do czasu 😊. Jeszcze w niedzielę polepilismy razem z SzM uszka i pierogi z kapustą. Ustaliliśmy, że w tygodniu dolepimy jeszcze ruskich i będzie komplet. Jak się okazało pracowe obowiązki nie pozwoliły mi na wczesny powrót do domu ani w poniedzialek, ani we wtorek. Siedziałam do 19, wracałam ledwo żywa. W środę owszem, wróciłam z pracy wcześniej, tzn. normalnie, ale dałam się wyciągnąć SzM na zakupy, a potem po powrocie to nic mi się już nie chciało robić. A w czwartek wieczorem po powrocie do domu to wewnętrzny stresor mi się obudził, zdałam sobie sprawę, że Wigilia jutro a ja w czarnej doopie z robotą jestem. Wyszło na to, że po prostu zabrakło mi jednego dnia. Nienawidzę takich sytuacji. Niestety często mi się tak zdarza, że niby przygotowana, zorganizowana, a jak przyjdzie co do czego to doopa zbita. Doszłam do tego, że jakby co to będziemy jeść piątkową Wigilię w sobotę 😁 Drobnym szczegółem w tym wszystkim był fakt, że w Wigilię nie miałam wolnego więc o 7 musiałam być w pracy 😉 No i nie zostało mi nic innego jak tylko spiąć poślady i wziąć się do roboty. Od godz. 19 wieczór do godz 3.30 rano ogarnęłam:

120 ruskich pierogów (we współpracy z SzM), potem barszcz, fasola do barszczu, kapusta z fasolą, kapusta z grzybami, kompot z suszonych owoców, ciasto przekładaniec czyli kombinacja snickersa i krówki (nawiasem mówiąc wyszła pyszota!), potem ogarnięta roboczo kuchnia i chałupa przygotowana na pracę Pani Marysi (tak nazywam krążący odkurzacz), popakowałam jeszcze w nocy upominki pod choinkę, dodaję do tej listy życzenia składane przez telefon  w trybie głośnomówiącym. Kładłam się spać tuż przed godziną 4 rano i wstałam w wigilijny poranek o 6... Zombi, tak się czułam. Ale tak się zorganizowaliśmy z SzM, że stać nas było na moją godzinną południową drzemkę, jeszcze przed Wigilią. Do Wigilii siadaliśmy po godz. 18. Mała jednak trzymała się swojej decyzji, nie przyjechała. Teście i moi rodzice zostali w domach. Młody dowiozl im tzw. catering wigilijny prosto z naszej kuchni. A razem z Młodymi przyszedł (zaproszony wcześniej przez nas) ojciec żony Młodego (już nie mogę chyba o niej pisać Panna...? 😉), który miał spędzać ten wieczór sam, bo żona daleko w pracy. Tak więc była nas piąteczka. Było miło.

A dziś tradycyjny obiad świąteczny w składzie: my i dzieci. Było miło, na luzie, bez napinki, nerwów i stresu. Pewnie dlatego, że nie było Matencji i Tatencjusza. Proste. Świątecznie pozostajemy z nimi w kontakcie telefonicznym. Trzymamy się wszyscy wersji, że to z uwagi na obronę przed covidem, co akurat jest nam wygodne. 

Jutro drugi dzień Świąt, już bez gości. SzM planował jakąś wycieczkę, ale co z tego wyjdzie to się dopiero okaże. 

Życzę Wam miłego świętowania tego co jeszcze zostało 🎄😁